FENERBAHÇE'NİN oynadığı futbolla aldığı sonuç arasındaki çelişkilerin bir örneği Beşiktaş karşısındaydı.
70 dakika 10 kişi oynayan bir rakibe karşı son dakikaları zora sokmak garip bir dekordur.
Bunun sorumlusu da teknik adamdır.
İrfan Can Kahveci'de başkalarında olmayan çok şey var. Futbolun ekstrası. Her hafta biraz daha yükseliyor.
Her hafta sonu tribünlere ayaklarıyla kartpostallar yolluyor. İrfan Can gibi iki kişi daha olabilseydi, devre arasındaki yanlış transfer alışverişi olmasaydı, Fenerbahçe adına puan cetvelinde çok şeyler değişebilirdi.
***
Galatasaray kötü oynarken bile sahada kendini en çabuk onaran takım. Ummadık anda "sihirli birini" ortaya sürecek kadar da ayrıcalıklı bir takım.
Bazen bir pozisyona bakar futboldaki sonuçlar. Kaleciler ki en yalnız olandır. Bir cümleye bakar kalecinin tarifi;
"Muslera gecenin güneş alan tarafıdır!" Kalede takımın en değerli mücevheri gibi duran Muslera, sadece yer tutmuyor, elinde şampiyonluğun kalemini de tutuyor. İlerleyen yaşını olgunluk ve ustalıkla birleştirmiş destan yazıyor!
Özellikle ikinci yarıda yaratılan "sallantılı dakikalarda" Galatasaray'daki geleneksel halini sergileyen bir adam için bizler de ne yazsak azdır.
***
Haftanın en güzel maçı Trabzon'daydı. Abdullah Avcı ve Onuachu gecesi. Abdullah Avcı ülkenin en değerli teknik adamlarından biri. Bugün futbola yön veren teknik adamlarda emeği de çok büyük.
Elindeki kadroyla yarattığı mucize de takdire şayan!
Onuachu'nun attığı gollere baktım da o fizikle o incelik muhteşemdi.
***
Futbol sadece yetenek ve güç değil fazlasıyla akıl oyunudur. Beşiktaşlı Al-Musrati'nin gördüğü kırmızı kart "akılsızlığın" resmidir de böyle bir adamı transfer edenlerin aklını da sorgulamak gerekiyor.
O yüzden transferleri menajerlere bırakmak kadar büyük bir yanılgı yoktur!
Not: Atiba'nın Beşiktaş'tan aldıklarıyla Beşiktaş'ın Atiba'ya verdikleri arasında maddi uçurum olsa da harika bir futbolculuk örneği göstermişti!
